Woensdag voorbereidingsdag

Gisteren bedacht ik dat het toch beter zou zijn als ik een extra dag aan mijn vakantie zou toevoegen. Op mijn werk is het momenteel rustig en ik had zelfs de indruk dat ze het wel prettig vonden om mijn verhalen over de voorbereiding niet meer te hoeven aanhoren. Dat was dus snel geregeld.

Vandaag lekker mijn voorbereidingen gedaan en nog spullen, zoals een heuptasje voor geld en belangrijke papieren gekocht. Dit naar aanleiding van de vele waarschuwingen voor Italiaanse rovers. Op het laatste moment bedacht dat de beschikking over bandenplak spullen, naast twee reservebanden, toch geen overbodige luxe kan zijn. Een ongeluk komt zelden alleen, dus na twee keer achter elkaar lekrijden, wordt het toch plakken geblazen.

Aan het eind van de middag zat alles ingepakt en wel op de fiets. Tijd dus voor een proefrit. Hiervoor kon ik het nuttige met het aangename verenigen, want op woensdagavond bezoek ik doorgaans het erelid van ons uitzwaaiteam; mijn moeder. Mijn moeder is naast dat ze alles graag wil weten, vooral nieuwsgierig en wil wel even controleren of alles degelijk gepakt op de fiets zit pakt. En hij is goedgekeurd.

Van mijn schoonzoon Lennart heb ik geleerd, meten is weten. Ik wilde weten welk gewicht ik voort moet bewegen en straks de berg op moet zeulen. Man+fiets+bepakking : 75 +15+20 = 110 kg. De eerste ervaring met deze massa, opstappen, werd me bijna fataal. Bij de oefening ‘mijn been over de bepakking slingeren’, stopte het slingeren toen ik tegen de net iets te hoge bepakking op mijn bagagedrager schopte. Hierdoor kwam ik dusdanig in onbalans, dat ik met fiets en al dreigde om te vallen. Met enige krachtinspanning kon ik de boel overeind houden, maar ik ben gewaarschuwd. Opstappen en afstappen gaat voortaan met een sierlijke zwaai van het rechterbeen over de bovenbuis. Het fietsen zelf vraagt ook enige gewenning. Je voelt echt dat er een behoorlijke massa aan boord is. De eerste hobbels heb ik dan ook met het nodig beleid genomen. Een slingering van het stuur wordt door de bagage achterop versterkt, opletten dus en scherp blijven. Maar zo als altijd, al doende leert men en retour naar huis voelde het al een stuk meer vertrouwd. Dit gaat goed komen.

Morgen de uitgebreide test. Ritje naar Ridderkerk voor de overnachting bij Mees en Marijke, zodat we vrijdag op tijd kunnen vertrekken.

20180815/Kees