Reschenpass, een top dag!

Vanochtend werden we wakker met regen op de tent. Aan het begin van gisteravond hadden we ook onweer en een flinke bui. Er waren stevige klappen bij. Bij de tent konden we niet zitten, we hadden wel net alles op tijd opgeruimd. De afwas was gedaan. In de skiruimte van de camping konden we het verhaal van gisteren beschrijven. Dat betekent dat we wegreden met een natte boel in onze zakken. Je maakt je dan vooraf wel zorgen over de Reschenpass, met name als het nog een keer regent. In de afdaling kan het dan behoorlijk gevaarlijk zijn. En in de regen omhoog rijden is ook niets.
Bij de eerste trappen op de fiets werd het droog, later kwam zelfs het zonnetje. Onze regenjassen konden we na een kwartier uittrekken, daar was het te warm voor. Bij het ontbijt zagen we de Franse dame met haar drie kinderen voorbij de camping rijden. Bij de grensovergang van Zwitserland en Oostenrijk kwamen we haar tegen. Zij zou met haar drie kinderen ook over de Reschenpass gaan. Van Kees kreeg ik direct te horen dat, als de oudste zoon op zijn slippers naar boven rijdt en de Franse dame met haar kind achterop en bagage, ik niet mocht klagen over de beklimming. Dat is waar, onze heldin doet het toch maar even. Of ze bovengekomen is, weten we niet. We hebben wel het idee dat deze dame een ongelofelijke doorzetter is en dat zij het ongetwijfeld gehaald heeft. Diep respect voor haar. Voor diegene die verbaasd zijn dat we ook nog een paar kilometers door Zwitserland zijn gereden, de Reschenpass ligt op het drie landenpunt namelijk Oostenrijk, Italië en Zwitserland.
We vonden de Reschenpass een stevige klim, elf haarspeldbochten en gemiddeld 7% met klimmetjes tegen de 10%. We zijn allebei goed bovengekomen, Kees uiteraard wat eerder dan ondergetekende. Boven waren we drijfnat van het zweet, het was echt hard werken met de 25 kilo achterop je bagagerek.
Kees had aan het einde van de eerste klim op mij gewacht. We reden daarna door tot Nauders, waar we beperkt inkopen moesten doen. Wat drinken, elke dag kopen we zes flesjes citroenlimonade van 33 cl en we hadden nog wat brood nodig. Bij het restaurant namen we een kopje koffie zonder taart. Dit speciaal voor het thuisfront. We zaten net of we werden aangesproken door een oudere man met de vraag of we Nederlanders waren. Vervolgens vertelde de man allerlei verhalen aan ons. Horende aan zijn taalgebruik konden we gelijk horen dat deze man wel wat in zijn mars had. Hij kwam al jaren in Oostenrijk, vroeger met zijn vader al en hij kende alle pistes in deze regio. Hij skiede al op jonge leeftijd. Vroeger had hij ook aan kletteren gedaan, klimmen tegen de bergwand. Toen we vroeger hoe oud hij was, vertelde hij dat hij 92 jaar oud was. Hij kwam hier om alle bekenden van vroeger nog eens op te zoeken. Zijn vrouw was vorig jaar overleden op 90 jarige leeftijd. Na wat doorvragen vertelde hij dat hij nog steeds werkte voor de TU in Delft. Hij was afgestudeerd in natuurkunde met wiskunde als bijvak. Hij was vooral geïnteresseerd in elektrotechniek. Zijn werk in de TU was het bijhouden van de oude technische apparatuur in het museum van de TU. Heel bijzonder om deze man die zo vitaal was te ontmoeten. Op onze vraag hoe hij zo gezond de 92 heeft gehaald, was zijn avond niet roken en geen alcohol. Tja, ik maakte nog de opmerking met op zijn tijd een snaps dat zo’n borrel toch niet verkeerd was. Hij bleef erbij, niet roken en geen snaps. Tja, ik heb deze wijze les niet ter harte genomen. Een deel van het gesprek staat op de vlog. Kees heeft dat wel sneaky gedaan. Hij vroeg vriendelijk of hij een foto van de man mocht nemen. Inmiddels liep de camera al, bij de toestemming van de foto hebben we uiteraard geen foto gemaakt.
Nadat we vertrokken uit Nauders reden we een tijdlang op de hoogvlakte langs de Reschensee. Net daarvoor hadden we de Italiaanse grens gepasseerd, een waardig moment dat we vast gelegd hebben in een vlog. De route langs de Reschesee is een prachtige route, een route speciaal voor fietsers. Het fietspad hebben we voor een groot gedeelte kunnen volgen tot waar we nu zijn. Prachtig dat er een speciaal fietspad is, ook voor de afdaling naar beneden reden we op het fietspad met schitterende uitzichten. We hebben er een korte rit van gemaakt, om vier uur waren we op de camping om alles goed droog te maken. De was is inmiddels klaar en uit de wasmachine en zit nu in de droger. Om ons zelf de belonen voor deze prachtige inspanning, gaan we samen uit eten net naast de camping.
Kortom het was weer een topdag, een goede prestatie, een bijzondere ontmoeting en een prachtige rit. 
30 augustus 2018, Mees