Verwondering
23 augustus 2023 - Châlons-en-Champagne, Frankrijk
Dag 7, van Dun-Sur-Meuse naar Chalon en Champagne
Verwondering
Zoals gebruikelijk staan we om 07.00 uur op. De eerste verwondering vond plaats toen we tot ontdekking kwamen dat de telefoon van Kees weer voor 100% was opgeladen. Een hele opluchting, anders hadden we op zoek moeten gaan naar een nieuwe batterij. Het begin van de dag was door deze reden veel aangenamer. Ik denk dat sommige onder onze lezers dat wel herkennen.
De fietsen hadden even een beurt nodig. Het achterwiel van Kees zat niet goed, er was wat speling met de “aanhanger” bij de aansluiting op de fiets van Kees. Gelukkig is dat opgelost. Bij mijn fiets hebben we de versnelling nagelopen. De versnelling liep niet lekker. Dan wil je schakelen en vind je niet de goede versnelling. Ik kan je zeggen dat het zeer lastig is bij het fietsen als je versnelling niet doet wat je denkt. Ook dat probleem hebben we opgelost. Met verwondering heb ik staan kijken hoe Kees alle technische problemen oplost en aanpakt.
We zijn uit Dun-Sur-Meuse vertrokken en verlaten daarmee de route langs de Maas. Velen volgen deze Maasroute tot aan de oorsprong van de Maas. Wij hebben in Dun-Sur-Meuse de route opgepakt Langs Oude Wegen (LOW van Sweerman). Dat betekent dat we de fietspaden langs de Maas verlaten en meer over de C- en D- wegen gaan rijden. Dat rijdt wat meer relaxed. Deze route is ook vele malen rustiger. Onderweg zien we geen andere fietsers. Dat zal nog wel komen, maar dit keer hebben we geen ontmoetingen gehad en geen gesprekken gevoerd. We waren wat dat betreft op elkaar aangewezen.
Opvallend is hoe stil het is in Noord-Frankrijk. De dorpen waar we door heen rijden, zijn uitgestorven. Je ziet daar praktisch geen mens. En waar ooit winkels waren, zie je nu leegstand.
In een van de eerste dorpjes waar we koffie wilden drinken, dachten we laten we het volgende café maar nemen. Een grote fout. Na een behoorlijke steile klim kwamen we gelijk aan het einde van het dorpje. En natuurlijk geen café meer gezien. Omdat het overal zo stil is, zijn we toch omgedraaid en weer terug gegaan naar het café dat we eerst hadden gezien. Dus de steile klim hebben we twee keer gedaan. Maar goed ook dat we daar koffie zijn gaan drinken, want de hele dag hebben we geen plek meer gezien waar we iets konden drinken. Wat dat betreft een en al verwondering hoe weinig leven zich in Frankrijk afspeelt.
Maar als je geen gelegenheid vindt waar je water kunt tappen, moet je een andere oplossing bedenken. Onze bidons waren bijna leeg en de temperatuur was ruim boven de dertig graden. Dan heb je water nodig. In een klein dorpje zagen we wat leven bij een huis. We hebben aangebeld en om water gevraagd. Wat een vriendelijkheid ontmoet je dan. De bewoner van het huis heeft alle vier de bidons van ons bijgevuld met heerlijk koel water, maar daar bleef het niet bij. Hij vroeg of we ons wilden opfrissen. Uiteraard met deze hitte wilden wij dat graag. Hij nam ons mee naar de begraafplaats waar een kraan staat om de planten water te geven op het kerkhof. Zo vriendelijk van deze man om ons daar naar toe te brengen. Opnieuw verwondering over zo veel hulp en tijd om aan andere mensen te besteden. Prachtig. En de les voor ons is, als we langs een begraafplaats komen, zal daar bijna altijd een kraan zijn waar we water kunnen tappen.
Ook op de camping waar we vanavond zijn aangekomen, is er zoveel vriendelijkheid. Wij hebben geen stroom op onze plek. Een Engelsman heeft aangeboden dat wij op zijn plek onze telefoons en fietscomputers mogen opladen. Een Nederlander kwam langs voor een gesprek en was nieuwsgierig naar de “aanhanger” van Kees. Er dreigde wat regen te vallen, het was geen probleem, we mochten gebruik maken van zijn voortent. Gelukkig was het niet nodig omdat na de sporadische druppels het niet is gaan regen.
Wat kan zo’n dag vol verwondering zitten waar je je oprecht over verbaast.
Lieve groet van Mees.
Nog een paar dagen en een eerste eikpunt komt in zicht, Vézelay, met weer zo n moeilijke klim. Ook daar wacht een goed glas bier , weet ik.
Uitgestorven Franse dorpjes, zo herkenbaar helaas. Vroeger was er iig een bakker en een cafe. Beetje mistroostig he.
Wat een goedheid hebben jullie weer mogen ervaren en wat een tegenstelling tot de verharding en ellende in de wereld. Er is nog veel goeds gelukkig.
Een mooie nieuwe dag met goedheid van nieuwe mensen gewenst
En idd.. kijk uit dat het water op de begraafplaatsen ook drinkwater is...
Ik ben benieuwd hoeveel km jullie er na een week fietsen op hebben zitten 🚲🚲
Onder het kopje ' kaart' kun je het aantal km zien!
In Vezelay kan je wel een dag toeven in de prachtige pelgrims kathedraal!
Ik lees jullie berichten met veel interesse. Wat beleven veel en wat ontmoeten jullie veel vriendelijkheid. Ik had gisteren al een reactie geschreven, maar ik begrijp dat die niet is aangekomen. Hopelijk lukt het vandaag wel. Een hele fijne reis gewenst. Groet van Ad Boot.
Wat mooi, alle aangeboden hulp van mensen. En ook top dat Kees zo technisch is want fietsenmakers zullen er weinig zijn in ontvolkt gebied. Wij op de terugreis van het stuk Maas route en tent in Ohé en Laak in de stromende regen opgezet. Heerlijke mini camping trouwens. Een mooie fietsdag wens ik jullie voor morgen!
We hebben nog redelijk goed weer gehad. Even een uurtje geschuild voor de regen. Bij aankomst p de camping was het droog.
Succes met het laatste deel. Groet Mees.
Groet Kees