Prachtige dag, prachtig pech moment!

3 september 2018 - Pressana, Italië

Na een heerlijke maaltijd, een twee gangen menu en een redelijke wijn bij het eten, zijn we onze droge tent in gegaan om te slapen. In de nacht wel wat buitjes gehad, maar ’s ochtends was de tent redelijk droog. Heerlijk om in een droge tent wakker te worden. Na drie natte nachten hadden we dat zeker verdiend. Het is niet alleen vervelend dat alles nat is, maar je bagage met de natte spullen is gelijk een stuk zwaarder. Alle zorgen over hoe ik het zou houden en hoe ik het zou doen door de natte omstandigheden, kunnen jullie nu gerust loslaten. Jullie mogen je eerder afvragen hoe Kees het doet onder deze warme omstandigheden. Ik floreer alleen maar hoe warmer het wordt. Morgen schijnt het 27 graden te worden en uiteraard droog. Vanuit onze positie is wel duidelijk te zien dat er donkere wolken boven de Alpen hangen. Maar wij kijken niet achterom, we kijken alleen maar vooruit.
Ik heb de campingbaas beloofd iets over zijn accommodatie te schrijven. Wat zeker is, ga daar niet kamperen. Dat lijkt mij niet verstandig gezien de doucheomstandigheden. Maar kom je daar in de omgeving, ga daar zeker een kamer huren. Bed en breakfast ziet er geweldig uit. Onze kosten waren laag en voor dat bedrag hebben wij heerlijk gegeten en gedronken. Een aanbeveling. De naam is Val Del Tasso, een zeer gastvrije eigenaar. Vanochtend spraken we nog een Nederlander. Die stalt zijn caravan bij de neef van de eigenaar, overnacht daar en gaat zonder caravan terug naar Nederland. Misschien een tip voor een van jullie.
Toen we vertrokken vond ik mijn achterband al wat zacht. Volgens Kees had ik een afloper. We hebben dat gecontroleerd of dat juist was. Er waren geen steentjes in de buitenband. Dat had heel goed gekund met de natte wegen. Dus een duidelijk lek was niet aanwijsbaar. Het ventiel hebben we toen gecontroleerd. Daar zat ook geen lek. Dus wat pompen met een klein handpompje. In de eerste stad waar we aankwamen, na ongeveer 10 km, zei ik tegen Kees dat ik het niet vertrouwde. Ik wilde graag naar een fietsenmaker. We zaten even te kijken in het boekje van Hans Reitsma of er ook een fietsenmaker genoemd wordt in dit stadje. Terwijl wij wat overleggen, vraagt een man of wij de weg zoeken. “ Neen” antwoordden wij, “ we zoeken een fietsenmaker”. Zijn eerste reactie was negatief, hij dacht nog even na, zijn ogen begonnen te glimmen en hij wist een fietsenmaker. In het Italiaans met was Duitse woorden ging hij uitleggen waar het was. Hij zag in onze ogen, dat we er niets van snapten. Een kordaat mannetje, hij zei “kom maar” op zijn Italiaans en hij stapte voor ons uit. Zeker tien minuten is hij voor ons uitgelopen. We begrepen in zijn Italiaans-Duits dat net voor de rotonde links de fietsenmaker zat. Met ons mile gratia namen we afscheid. Toen we bezig waren bij de fietsenmaker kwam hij voor ons onverwacht nog even langs. Nog even kijken of we het echt gevonden hadden. Schitterend dat zo’n man dat voor ons doet. Diep respect. Bij de fietsenmaker zijn we zelf aan de slag gegaan. De eerlijkheid gebied dat Kees het initiatief nam en het werk gedaan heeft. Hij noemt zichzelf de fietsenmaker en ja dan doe ik een stap terug. Bij het afhalen van de buitenband zagen we dat de binnenkant van de buitenband kapot was. Door het rijden komt de  binnenband klem te zitten in de buitenband en wordt de binnenband poreus. Dan krijg je dus een afloper. Het probleem was duidelijk. Ter plekke bleek dat ik niet de goede binnenband had. Ik heb daar twee nieuwe binnenlanden en een buitenband gekocht. Ik vroeg aan Kees wat voor prijs dat zou kunnen zijn. Kees als kenner schatte het op rond de zestig uren. Toen ik hem vertelde dat ik maar dertig euro betaald had, was Kees zeer verbaasd. Kortom opnieuw een geweldige ervaring dat we zeer goed behandeld zijn. Vaak heb je niet dat idee in Italië, ik kan het nu tegenspreken. Dat maakt van zo’n pech moment iets heel moois. Een geweldig pech moment!
Deze tocht is toch een bijzondere tocht met Kees. Misschien heeft het te maken dat we familie zijn. In de middag zochten we nog een rustig plekje. We kwamen langs een mooie begraafplaats. We zijn daar gaan kijken en hebben een bankje gezocht om nog een kleinigheidje te eten. Verrassend welke gesprekken je dan gaat voeren op een kerkhof. We hebben beiden onze ervaringen gedeeld over het overlijden van onze vaders, de vader van Kees is een broer van mijn vader. Ook samen gesproken over begraven of cremeren. En wat het graf van je vader voor jou betekent. Is dat een plek die je nog opzoekt? En wat doet dat met jou als je daar staat? Of zijn er andere plekken waar je je vader goed kan herinneren? Mooi dat door te zitten op een kerkhof je deze gesprekken gaat voeren. 
Toen we verder reden, moest ik daar nog eens goed over nadenken wat zo’n gesprek met mij doet. Het mooie van dit soort tochten is, dat je daar dan de rust en de tijd voor hebt. 
We hebben deze mooie dag met ons mooie pech probleem gevierd met een heerlijke fles wijn. We zijn hier op een camping bij een wijnboer. Een fantastische accommodatie met prachtige douches en toiletten maar waar we ook gevraagd hebben of ze ons een mooie witte wijn konden aanbieden.
En ik kan je zeggen met de volle wijnsmaak in mijn mond: “het was een prachtige dag !”
3 september 2018, Mees.

Foto’s

15 Reacties

  1. Wil Noordergraaf:
    3 september 2018
    Mooie berichten!
  2. Gina:
    3 september 2018
    Het was een enerverende dag met bandenpech, maar ook wederom met mooie gesprekken over onze lieve vaders...
  3. Bram van Popering:
    3 september 2018
    De fiets moet wel een hele speciale betekenis krijgen in jullie leven mannen!
    Waar en wat die je niet allemaal brengt.
  4. René:
    3 september 2018
    Hoi hoi, wat een heerlijke verhalen weer zeg. Hoe je van een oechdag een geweldig leuke dag ja hebben! Het is mij alleen niet duidelijk wat er fout was aan de binnenband of ben ik een soort no no als ik denk dat alleen de maat telt😂😂??? Door jullie verhalen en belevenissen ben ik zelf ook aan het nadenken geslagen om eens zoiets als jullie te gaan doen, maar daar hebben hebben we het nog wel eens over in cascade😂😂😂😂😂
  5. Kees Hakkenberg:
    3 september 2018
    René, de diameter van het ventielgat in de velg van Mees is alleen geschikt voor een Frans ventiel (kleine diameter). De banden die Mees bij zich had hebben een zgn. autoventiel, met een beduidend grotere diameter. Dat werkt dus niet. Tenzij je bereid bent het gat groter te boren. Dat zie ik Mees niet doen. ;-)
    Groet Kees
  6. Peter:
    3 september 2018
    Jullie gaan lekker mannen! Hopenlijk vanaf nu beter weer! Maakt t allemaal wat comfortabeler! Forza Mees Kees !!
  7. Mamma:
    4 september 2018
    Weer een verhaal met mooie momenten behalve de bandenpech. Maar Kees kon zijn tweede vak (fietsenmaker) toch ook noch even uitoefenen. Fijn dat het weer weer beter is en jullie in droge tenten kunnen slapen. Jullie bestemming is al aardig in zicht (spannend hoor!) en hoop dat het weer zo blijft. Ik geniet ook van al die mooie foto"s.
    Lieve groetjes van nog steeds het erelid !!!!
  8. Ellie Van Vliet:
    4 september 2018
    Goedemorgen, wat een mooi verhaal en een rijkdom dat je van die mooie momenten kan delen met elkaar. Geniet in het mooie Italië en we kijken al uit naar jullie volgende verhaal.
  9. Kees Hakkenberg:
    4 september 2018
    Het is dan weer een wonder dat je ruim 2 weken met een foute binnenband hebt kunnen rijden Mees! Maar Kees heeft zich weer lekker kunnen uitleven, dat is ook wat waard....
    groetjes, Henny
  10. Loes:
    4 september 2018
    Dank voor weer een mooi, verrassend, verrijkend verhaal
  11. Trudy:
    4 september 2018
    Ik heb net met en glimlach jullie verhalen zitten lezen, heerlijk. Kan het niet iedere dag volgen, dus een aantal achter elkaar leest bijna als een leuk boek! Succes verder.
  12. Bram Hakkenberg:
    4 september 2018
    Prachtig weer jullie verhalen te lezen. Mooi dat jullie onderweg er achter komen dat er ook hele gewone lieve aardige mensen bestaan. Het moet een prachtige ervaring zijn.

    Groetjes Bram
  13. René Vermeulen:
    4 september 2018
    Kees en Mees, wat een prachtige verhalen schrijven jullie over jullie ervaringen op de fiets, onderweg naar Rome. Zelfs 3 nachten in een natte tent slaat jullie niet uit het lood. Mijn zus heeft dezelfde tocht een paar weken geleden solo gereden onder drogere omstandigheden. Volgens mij is zo'n fietstocht de manier om tot jezelf te komen. Misschien dat ik ooit, wanneer ik ouder en wijzer wordt, de uitdaging aanga. Voorlopig hou ik mij vast aan het gezegde; bezint eer ge begint. Veel plezier nog! Groeten René
  14. Kees Hakkenberg:
    4 september 2018
    Even een samenvattende reactie op jullie leuke mailtjes.
    Bandenpech is nooit leuk. Ik had dit gezien de slechte wegen en paden die we rijden veel eerder verwacht. Het is bij pechgevallen bijzonder prettig als je de helpende hand wordt geboden door vriendelijke mensen. We komen ze voortdurend tegen op onze reis en hebben eigenlijk geen slechte ervaringen.
    Als amateurfietsenmaker heb ik me slechts een beetje kunnen uitleven. Voor een echte uitdaging hebben we beslist grotere pech nodig. Liever ga ik deze uitdaging na de reis aan, het houdt natuurlijk wel op.
    René, het is zeker een ervaring die ik jou ook gun. Leerzaam en met mooie ontmoetingen. Hou het in gedachten voor de toekomst.
    Groet Kees
  15. Marien en Erika:
    4 september 2018
    Kees, als jij weer terug bent in Nederland na je audiëntie, zorgen wij voor een leuk en uitdagend fietsprojectje... Geniet vooral van alle dagen dat je pech hebt, dan genieten wij weer van de verhalen daar over.