Mijmeringen en overdenkingen
27 augustus 2023 - Vézelay, Frankrijk
Dag 11, van Auxerre naar Vézelay
Mijmeringen en overdenkingen
Het is en het blijft iets bijzonders, een fietstocht van enkele weken. Er vinden zoveel mooie gebeurtenissen plaats, je hebt zoveel tijd om na te denken over essentiële vragen, je bent regelmatig met jezelf in gesprek, door gesprekken met de ander, in dit geval met Kees, word je opnieuw geconfronteerd met uitspraken die een verruiming geven op hoe je ook anders kunt denken, kortom er gebeurt wat met je. En wat er in de wereld gebeurt, weet je niet. Je ziet geen nieuws, je leest geen krant, je leeft in een andere wereld.
Het was gisteren een bijzondere dag. Op de fiets hadden we de gelegenheid om intense gesprekken te voeren. Dat blijkt wel uit het verhaal van Kees, dat hij gisteren schreef, een verhaal met de titel “ben ik een Pelgrim”. Hij schreef Pelgrim met een hoofdletter, een bewuste keuze. Interessant om daar eens na te vragen. Gisteren was het de dag dat een goede vriendin Wil Noordergraaf is gecremeerd. Wil was een trouwe lezer van onze verhalen. Ook voor deze rit had zij zich aangemeld en ons een goede reis toegewenst. Wil was de partner van Eric Noordergraaf, Eric is totaal onverwacht overleden toen hij 58 jaar was. Wil is 71 jaar geworden. Toen we trouwden was Eric getuige bij ons huwelijk, toen Wil en Eric trouwden was ik getuige bij zijn huwelijk. We hebben samen heel veel meegemaakt. Ik heb ervoor gekozen om deze reis voort te zetten en niet naar de crematie te gaan.
Beiden zijn op jonge leeftijd overleden. Dat zet mij wel aan het denken. Het blijven altijd moeilijke vragen waarom dierbare mensen op toch wel jonge leeftijd overlijden. Dan kom ik dicht bij mijzelf. Waarom maak je deze reis? Is dat wel verstandig? Je bent 71 jaar, dezelfde leeftijd als Wil, kan je dan nog zoveel van jezelf vragen? Is dat niet belachelijk? Regelmatig voel ik die twijfel of het wel wijs en verstandig is om dit te doen. Ik heb het voorrecht en dat is het zeker, dat ik gezond ben en vit. Waarom dan toch de twijfel. Daar hebben Kees en ik gisteren intens over gesproken tijdens het fietsen. Kees geeft mij dan ook andere invalshoeken, die mij op een positieve manier weer aan het denken zet. Wat is het dan mooi om zo met elkaar te fietsen. Ik ben er nog niet uit, ik wilde dit wel graag delen met jullie. Ik kan alleen zeggen dat ik ontzettend dankbaar ben, dat ik dit kan en mag doen. En dat ik de vrijheid krijg van Marijke om deze weg te gaan.
We zijn vandaag aangekomen in Vézelay. Als je de foto’s bekijkt, zie je hoe prachtig Vézelay ligt als je aan komt fietsen. En dan de laatste klim naar de kathedraal, een klim van tegen de 20%. Als je dan omhoog fietst, krijg je applaus van de wandelaars. Helaas konden we niet in de kathedraal, er was een muziek uitvoering waarvoor betaald moest worden. We konden er niet in. Dat was een probleem want we wilden graag een stempel hebben in ons pelgrimspaspoort. Toevallig kwam de pastoor het plein oplopen. We hebben hem gevraagd om een stempel. Op de foto’s zie je dat wij mee mochten de pastorie in. Je ziet dat hij al knielend een handtekening zet in ons paspoort. We hebben hem beloofd dat wij in Santiago een kaars voor hem zullen aansteken. Uiteraard zal ik voor de familie Noordergraaf, met name voor Gijs en Klaas ook een kaars aansteken in Santiago.
Wat een mooie dag om tot bezinning te komen.
Lieve groet van Mees
27 augustus 2023
Ik kijk iedere dag weer uit naar jullie verhalen, het is heel bijzonder wat jullie doen
en je mag je zeker gelukkig prijzen dat jullie dit nog mogen en kunnen doen.
Super van jullie om deze reis te maken! Er zijn zat mensen die erover denken en het nooit doen.
Als je je fit voelt dan kan je blijven fietsen tot na je 80e.
Groet Kees
Mooie dag morgen en een goeie nachtrust gewenst
Allereerst gefeliciteerd met je kleinzoon Kees.
Wat fijn dat ik mee mag lezen.
Groet Kees
Hele fijne tocht verder
Groetjes, ook voor de mij onbekende Mees
Ik doe Mees de groeten. Ik heb hem uitgelegd in welke relatie jij tot Len&,Mo staat.
Groet Kees
Mees, ik bespeur toch iets wat tegenstrijdig zou kunnen zijn in je verhaal. Je ervaart het overlijden van Wil als nog op betrekkelijk jonge leeftijd gestorven en tegelijkertijd denk je dat jezelf misschien te oud zou zijn om deze fietstocht te ondernemen.... Eigenlijk denk ik dat leeftijd minder van belang is maar dat fitheid en gezondheid doorslaggevende factoren zijn.
Heerlijk toch dat jullie dat zijn?
Hetzelfde over leeftijd/fitheid heb ik tegen Mees gezegd.
Twee zielen een gedachte. Hoe zou dat nou komen.
Kus Kees
Goed dat je bij Kees bent gebleven , je hebt ook verantwoording naar hem.
Het is fijn dat jullie gezond en fit genoeg zijn om deze reis te maken.
Tijdens de rit heb je genoeg tijd om te overdenken , het kan verruiming geven aan je denkwereld, waarom je dingen doet zoals je doet, Daarbij ook nog de vele gesprekken die je voert met anderen . Je kunt er anders door gaan denken, maar blijf jezelf.
Mooi dat je weer beschrijft hoe je de kathedraal van Vézelay nadert. Mooi dat de priester jullie persoonlijk het stempel geeft.
Ben benieuwd hoeveel kaarsjes je deze reis opsteekt voor anderen.
Grappig dat je daar weer behoefte en belang aan hecht.
Ga door met jullie mooie blog!
Wat is te oud....? Je bent zo oud als je je voelt. Leeftijd is maar een getal.
En ik zeg altijd: stel niet uit tot later.... want later kan eerder zijn dan je had gedacht.
Liefs, jullie nichtje Annerie
Verder helemaal eens.
Hoe oud was jij ook alweer? 16 of zo, ik weet het niet meer. 😉
Groet Kees
:-)
Groet Kees
Leuk om een reactie te ontvangen. Ik begrijp wat je schrijft, voor jou dus herkenbaar. Ik zal me focussen op de rit en op het volbrengen van de rit. Gr. Mees.