Een hemelse fietsroute
9 juli 2023 - Papendrecht, Nederland
Een hemels fietsroute
Vandaag hebben we de 'TestMeesKees-fietstocht' gepland. Sinds 'Rome' hebben we niet meer samen gefietst. Om met Erika te spreken: we zijn benieuwd hoe de verhoudingen liggen. Zijn ze nog goed genoeg om het enkele weken met elkaar vol te houden?
Het wordt een prachtige route door Het Groene Hart met als keerpunt Oudewater. Hier gebruiken we de lunch, wat ons de gelegenheid geeft enkele praktische zaken door te nemen en afspraken te maken.
Onderweg hebben we veel om bij te praten. Mees verbaast zich er over dat hij, nadat hij een periode wat last van z'n longen heeft gehad, kan fietsen en praten tegelijk. Het lijkt met de conditie wel goed te zitten.
Zonder de gespreksonderwerpen onnodig zwaar te willen maken, gaat ons gesprek ook over leven en dood. Gebeurtenissen de afgelopen periode maken dat we dit met elkaar bespreken. Het overlijden van Arie (zwager van Mees) en Ada (moeder van schoonzoon Lennart) zit nog vers in ons geheugen. Ik vertel over kleinzoon Joep. Hij heeft zo zijn eigen visie op het overlijden van oma. Doodgaan hoort er gewoon bij. Het zou toch saai zijn als je altijd blijft leven. De hemel bekijkt hij vanuit hetzelfde perspectief. Een eeuwigheid in de hemel..., dat duurt lang..., "Maar gelukkig hebben we opa Rob en oma omi nog." Het is voor hem een troostende gedachte.
Mees en ik filosoferen nog wat door op dit thema. Mees benoemt het vooruitzicht van het weerzien van ouders en anderen. Mij lijkt het vreemd mensen te treffen die je er liever niet zou willen zien, of er helemaal niet verwacht. Mees heeft de overtuiging dat in de hemelse werkelijkheid 'oordeel' geen rol meer speelt. Ik vind dit een bevrijdende gedachte, waar ik mee kan leven. Maar..., voeg ik er aan toe: "Ik hoop toch wel dat je in de hemel kan fietsen!" Mees bestempelt dit tot quote van de dag. Het kind in ons is gelukkig nog springlevend.
We sluiten de fietstocht af met een verkoelende duik in het meertje bij Zoeterwoude. Het is druk bij zwemsteiger. Ik vraag aan een paar dames in het water of ze bezwaar hebben dat wij bij gebrek aan zwemkleding in ons blootje zwemmen. "Nou als jouw vriend er ook zo uit ziet, geen probleem." Ik antwoord dat we neven zijn, dus uit het zelfde hout gesneden... "Dan is het prima." Dit neemt alle beletsels voor een plons in het meertje weg.
Even later zitten we weer fris en fruitig op de fiets en trappen de laatste kilometers, op weg naar een koud 'Radlertje' in de Molenstraat.
Mees en Kees zijn klaar voor het grote werk: de Camino Santiago de Compostela.
20230709
Het beginpunt is er…
Ben benieuwd naar jullie reisverslagen.
Veel plezier en succes!
Succes met alle verdere voorbereidingen.
Een hele goede reis toegewenst vanuit HIA!
We rijden de route over oude wegen, de oostelijke route dus.
Verder hebben we de intentie om iedere dag weer een verslagje te schrijven. Vlog is een optie.
Volgende week zitten we weer twee weken op De Geele Bosch. Ik wip wel weer even aan in Heerenveen, dan praten we bij.
Succes met de (terug)reis uit Zuid-Afrika en weer gezond weer thuis.
Groet Kees
Mooi dat je dat wilt doen. Je kunt je e-mailadres invullen, dan krijg je via de mail een bericht als we een nieuw verhaal gaan schrijven.
over jullie zwempartij en de aanloop daar naartoe vraag ik me af of dat de aanleiding is voor de bijgeluiden die Marijke altijd maakt als ze het water in gaat …..
Heel veel succes en plezier op jullie tocht.