Voor het eerst buien

Dag 8

Voor het eerst buien

Mees en ik hebben afgesproken dat we vroeg vertrekken. We willen spullen bij Decathlon kopen, o.a een nieuw kussen voor Mees en bescherming onder mijn tent. We zitten goed op schema en staan om 8.30 uur bij de receptie om af te rekenen. Receptie is gesloten en de telefoon wordt niet op genomen. We besluiten voor de praktische oplossing te kiezen en leggen het geld onder een steen voor de deur. Eerlijk betaald en met een gerust hart op weg.

We hebben geleerd om bij het eerste de beste bakkertje brood in te slaan. Doen dit snel en gaan op weg naar Decathlon aan de rand stad Châlons en Champagne. Omdat we nog niet gegeten hebben, drinken we koffie bij de plaatselijke bar en verorberen het heerlijke koffiebroodje van de plaatselijke bakker.

Na de inkopen bij Decathlon bezoeken we de mooie kathedraal en ontbijten daarna op het plein er voor.  Mees vraagt of ik de andere kathedraal ook nog wil bekijken, hij is nog mooier… Ik heb voor vandaag genoeg kathedraal tot me genomen, dus gaan we door naar de route. Het is nog een hele puzzel om de route op te pakken, maar gelukkig is Mees zeer bedreven in het navigeren en lukt het om de route op te pakken. Rond 11.30 u. zitten we weer lekker in ons ritme en maken flink wat kilometers tot onze volgende stop om 13.00 u.in bij Bar de la Cool, in Cool. Er zit een grote groep wandelaars die ons in euforische stemming welkom heet. Ze hebben kennelijk hun tocht er op zitten en vieren dit met een stevig slok bier. Wij kunnen niet meer stuk zodra ze onze Jacobs schelp zien, er wordt nog net niet voor ons geklapt. Het is een en al gezelligheid en de eigenaar vult ongevraagd onze bidons. Geweldige service.

We vervolgen onze weg onder een dreigende lucht. De wind trekt aan, in de afdaling van de hoogvlakte word ik bijna van de weg geblazen. We overleggen of we door kunnen fietsen. Het onweert ondertussen in de verte terwijl de eerste druppels vallen. Mees wil graag door en ik wil de ontwikkeling van de bui afwachten. Dit blijkt mee te vallen, waarop we besluiten door te fietsen. Na een half uurtje ziet de lucht er toch wel erg onheilspellend uit. We besluiten in een bushokje te gaan schuilen. De juiste keuze want het gaat echt los. Na een half uur wordt het droog.

We zitten ondertussen 15 kilometer van de camping. Mees plant de kortste route naar de camping en na drie kwartier zijn we op de plaats van bestemming.

De camping wordt beheerd door een Nederlands echtpaar. Ik schat hem een jaar of 65. Het is emabele man die ons in alles te wille is, zodra hij hoort dat wij naar Santiago fietsen. We krijgen gratis stroom, want stroom kopen voor je telefoon vindt hij overdreven. Top kerel! Hij heet Ton Hermans en is een neef van Toon Hermans. Bij het vertrek doet hij nog een dringend verzoek in Santiago een kaarsje te branden, voor hem en zijn vrouw. Iets dat wij graag gaan doen.

24/08/23\Kees