Twaal procent, niets gemerkt!

Het was een dag zonder bijzondere belevingen. Misschien wel aardig om te beschrijven hoe onze dag is ingedeeld. Om zeven uur staan we op, meestal zijn we iets voor zevenen wakker. Dan gaat de stop uit het luchtbed en uit het kussen en worden ze netjes opgerold. Dan de slaapzak zo klein mogelijk oprollen. Even lekker douchen, fietskleren aan en vooral niet vergeten goed tussen je benen zalf te smeren om te voorkomen dat het gaat schuren. Alles inpakken in de tassen, spullen van de waslijn afhalen en de tent afbreken. Dat is altijd wel even werk, je pakt de tassen wel een paar keer in om alles qua gewicht zo goed mogelijk te verdelen. Als het grootste gedeelte is ingepakt eten we een broodje. Immers op een lege maag kan Kees niet fietsen. Rond kwart over negen zijn we klaar voor vertrek. Ruim twee uur heb je daar dus voor nodig. Onder het ontbijt schatten we in hoe ver we komen en zoeken vast een camping uit. Zo zagen we vanochtend al dat we of op 70 km een camping hadden en dat de camping daarop nog eens ruim 65 km verder was. Dan zou het totaal ruim 135 km worden. In de routebeschrijving zagen we dat het vandaag de zwaarste rit uit deel 1 van Hans Reitsma zou worden. Dus vanochtend hadden we al besloten niet verder te gaan dan 70 km. Je moet echt vooraf goed bekijken, waar je denkt te komen.  
Als we op de fiets zitten, is het eerste wat we doen een winkel zoeken. Kees heeft een voorkeur voor de Lidl, jammer voor de kleine middenstander. We kopen 10 broodjes in voor de dag en zes kleine flesjes drank voor de dorst. Ik moet van Kees meer drinken om zo de kramp of de spierpijn in de benen te voorkomen. Even op de fiets, max een uurtje, om daarna een konditorei op te zoeken. Immers goed fietsen zonder koffie gaat niet lukken. Helaas is Kees dol op appelgebak, ik offer mij maar op en neem dan ook maar een stukje appelgebak. Als het tien à half elf is, gaan we er echt tegenaan. Meestal na twee uurtjes begint Kees al te melden dat hij de hongerklop voelt aankomen. Dan gaan we ergens aan de kant van de weg lunchen. De theedoek wordt als tafelkleed gebruikt waarop de broodjes worden klaar gemaakt. Voor we aan het brood beginnen eet ik een appel en Kees een sinaasappel. Geleerd van mijn vorige fietsmaatje, Leo toen we naar Santiago fietsten. In de middag maken we de meeste kilometers. Rond vijf à zes uur komen we aan op de camping. De tenten worden opgezet, de was wordt gedaan, elke dag worden de fietsbroeken gewassen om steenpuisten op je achterwerk te voorkomen. Voordat je goed en wel zit, is het al zeven uur. We hebben de laatste dagen de taken verdeeld. De ene schrijft, de ander gaat koken. Tussendoor nog even de foto’s en de video’s uploaden. Voordat je er erg in heb, is het al tien uur. Om tien uur kruipen we de tent in.
Vandaag de zwaarste route van deel 1. Voor het eerst hadden we wat stevige klimmetjes. Op de twee video’s krijgen jullie een mooi beeld hoe Kees achter mij aan rijdt om mijn voorbeeld in de klim te volgen. Vandaag hadden we 737 hoogte meters. Totaal hebben we al ruim 2500 hoogtemeters gehad. We hebben al 858 km gefietst. Nog ruim 200 km en dan gaan we Oostenrijk in. We gaan dan over de Reschenpass waar nu veel regen valt. Maandag en dinsdag is het volgens de weersvoorspellingen droog op de pas, we hopen uiterlijk dinsdag over de pas te gaan. De voorspelling is een strak blauwe lucht, dat maakt een pas nog eens extra mooi. 
Vandaag stond in de beschrijving van Reitsma dat we aan het eind van de etappe nog twee steile klimmetjes van 12 procent zouden krijgen. De eerste klim hebben we gevoeld, de tweede klim van 12 procent hebben we niet opgemerkt. Dat belooft wat voor de Reschenpass (Resia in het Italiaans)

24 augustus 2018, Mees