Epiloog, Rome we zijn er
13 september 2018 - Roma, Italië
Zowel Kees al Mees hebben beiden een slotverhaal geschreven.
De laatste dag samen. Een terugblik. Vooruitblik?
Vandaag hebben we met Moniek&Lennart en de kinderen Rome per fiets verkend. Lennart is een kei om ons feilloos via Googlemaps langs enkele highlights te leiden. Het moment op het Sint Pietersplein met onze medailles van de kleinkinderen om onze hals was werkelijk uniek. Een mijlpaal in onze reis. Kostbare momenten om met elkaar te delen.
Mees en ik zijn in meerder opzichten een avontuur aangegaan, waarbij het belangrijkste element voor mij was hoe zal het bevallen om een kleine vier weken samen op te trekken? Laat ik duidelijk zijn Mees en ik kenden elkaar voor deze reis slechts als familieleden en niet persoonlijk. Na enkele weken samen optrekken kan ik zeggen dat we elkaar hebben leren kennen als goede sparringpartners die geen geheimen voor elkaar hoefden te hebben. Sterker we hebben elkaar gevoed en aangescherpt. Ik heb veel aan de kennis, ervaringen inzichten van Mees gehad. Het heeft weer nieuwe invalshoeken en wijze van benadering van het leven gegeven. Ik zal dit niet uitdiepen, het voert te ver voor dit moment. Wel wil ik kwijt dat het uniek is dat ik en ik denk ook Mees volkomen ons zelf konden zijn, terwijl we totaal verschillende persoonlijkheden qua inslag zijn. Twee dingen wil ik hier over kwijt. Mees is een echte planner, doelgericht en ik ‘verweet’ hem vaak, taakgericht. Daarnaast beschikt hij over de flexibiliteit om ruimte te bieden voor iemand als ik die een totaal andere benadering heeft en leeft in het moment en de dingen op zich af laat komen zoals ze zijn. Ik ben Mees dankbaar voor de gesprekken die we hebben gehad, waar we elkaar al luisterend en bevragend verdiepende inzichten hebben gegeven. Het heeft me nieuwe impulsen gegeven om na deze reis weer fris en nieuw tegen situaties aan te kijken.
Wat heeft deze reis opgeleverd? Dit is een vraag die bij mezelf leeft en naar ik weet ook bij volgers. Het meest belangrijke is geweest de afstand, het los komen van de dagelijkse beslommeringen. Leven in een ritme van opstaan, eten, bagage pakken, eten en drinken verzamelen, fietsen naar de volgende bestemming, eten, zelfverzorging en slapen (blog schrijven vergeet ik). Het maakte me volkomen los om onderweg gedachten de vrije loop te laten. Dit samen met de inspanning die we moesten leveren, geeft ruimte voor geestverruimende gedachten. Mees en ik hebben hier beiden van geprofiteerd.
Tot slot. Welk diepere inzicht heeft dit alles me opgeleverd. Om kort samen te vatten, alle gesprekken en gedachten concentreren zich op de al oude vraag: Waartoe zijn wij hier op aarde? Het klassieke antwoord is: Om God en mijn naaste te dienen en in de hemel te komen. Het laatste laat ik los. Ik volg hierbij wat Marjolein aanreikte. De weg naar de hemel is de hemel. De kunst voor mij de komende tijd is de eerste twee elementen in praktijk te brengen. Er is tijdens deze reis een dieper verlangen en gevoel gekomen om hieraan vorm te geven.
We ronden vanavond de reis af met een gezamelijk eten met Moniek, Lennart en de kinderen. Het is een Godsgeschenk.
13092018/Kees
Terugkijkend heb ik de tocht als fantastisch ervaren. Het was best spannend om met mijn neef Kees op weg te gaan naar Rome. Als neven hebben we elkaar niet zo goed gekend. Nooit bij elkaar gelogeerd, elkaar alleen gezien bij familieaangelegenheden. Van mijn kant zijn de eerste contacten tussen Kees en mij ontstaan tijdens mijn rit naar Santiago. Kees toonde veel belangstelling voor de rit naar Santiago en kwam met leuke spontane reacties. Een half jaar geleden vroeg ik voor de aardigheid of hij mee wilde gaan naar Rome. Kees reageerde verrassend heel spontaan. Het leek mij leuk om met Kees deze reis te ondernemen. Ik heb met de vele gesprekken die we met elkaar gevoerd hebben, Kees beter leren kennen. Maar door zijn open mind, zijn goede vragen en door mij aan het denken te zetten, heb ik mede door Kees ook weer andere facetten van mezelf ontdekt. Maar ook nieuwe inzichten gekregen in bepaalde problematieke situaties die we allemaal wel hebben. Door deze reis zie ik Kees niet meer als mijn neef, ik zie hem gezien onze gezamenlijke traditie in de familie Hakkenberg hem eerder als broer dan als neef. Dat is een compliment aan Kees hoe hij zich in deze reis heeft gemanifesteerd.
Naast de goede persoonlijke contacten heb ik Kees ook leren kennen als een techneut, iemand die veel af weet van het fietsen maar ook van de techniek van de fietsen waar ik dankbaar gebruik van heb gemaakt. Alleen mag hij ’s ochtend wel wat meer peper in zijn achterste hebben.
Ik had verwacht dat er in Rome voor mij een soort ontlading zou plaats vinden. Dat is niet gebeurd. Ik bemerk dat vooral de reis naar Rome toe met alles er omheen veel met mij gedaan heeft. Rome zelf is een prachtige stad waar ik de komende dagen nog zeker de tijd voor ga nemen. Ik merk ook dat er een einde gaat komen aan zeer intensief persoonlijk traject met Kees en dat zal ik de komende dagen missen.
Kees dank voor de mooie reis die we samen gemaakt hebben.
13 september 2018, Mees
Jullie zijn kanjers! Geniet nu van de eeuwige stad en de rust van "er zijn".
Prachtig zoals we jullie hebben leren kennen door de persoonlijke en verdiepende blogs en vlogs. Het werd voor ons een onderdeel van ons avondritueel om het verslag te lezen en te bekijken. Hartelijk bedankt voor jullie verslagen en jullie openhartigheid
Terwijl jullie, kanjers, je zelf in het bijzonder uiten in een zekere verwondering over de persoonlijke ontdekkingen, als ware dit van een veel grotere betekenis en belevenis dan de reusachtige prestatie.
Ik vind dit prachtig om te zien hoe in een reis twee mensen zo de essentiële levensaspecten en kern van het bestaan weten te beleven en samen te vatten.
Volgende keer ga ik graag mee.
Geniet in een welverdiende nazit van dit moois mannen!!
Don’t dream your life, but live your dream!
Dank en het ga jullie goed
Bedankt dat ik de reis met jullie mee mocht maken!
Jan en ik zijn ooit daar geweest We verbleven op een camping in de buurt!!
Het heeft toen al een grote.indruk na gelaten van al die sportievelingen
hartelijke groet!!
De foto's van Toscane riepen bij ons het verlangen op om daar weer eens een vakantie door te brengen.
Ik weet niet hoeveel 'Hakkenbergers' jullie gevolgd hebben maar het geeft toch een soort gemeenschappelijke trots over tot welke prestaties 'wij' als Hakkenbergers in staat zijn.
Oh ja, Mees, je hebt er dan ook een zus bij, hoor! 😘
Lieve groeten, Gina (en Rein)
H.gr
Rust lekker uit ,en kees weer aan het werk en Mees en Marijke fijne vakantie Groet van Harry en Ank
Groet Kees
Heel inspirerend, genoten van alles wat jullie de afgelopen weken gedaan en geschreven hebben. Geniet van deze waardevolle ervaring en verdieping.
Wilja en Arie
Leuk om te lezen hoe jullie elkaar hebben leren kennen! Dat kan ook niet anders als je zo intensief met elkaar optrekt!!
Ook wij zijn benieuwd of dit nog een vervolg gaat krijgen! :-)
Lieve groet, Rob & Jeanette