Terugblik Santiago de Compostella van Kees en Mees
29 september 2023 - Papendrecht, Nederland
Terugblik Santiago de Compostella van Kees en Mees
Weer thuis neem ik nog even een moment om terug te blikken op de tocht die Mees en ik hebben gemaakt. Mees zal ongetwijfeld cijfers over het aantal kilometers en hoeveelheid verbrande calorieën e.d. publiceren. Daar waag ik me maar niet aan.
Als ik een vergelijk maak met onze reis naar Rome kan ik zeggen dat ik de rit naar Santiago als aanzienlijk zwaarder heb ervaren. Waar dit precies in zit, weet ik niet helemaal. De troosteloosheid van de woonomgeving in België en Noord Frankrijk spelen een rol, maar ook de heuvels en bergen op grote delen van het traject. Stevige en soms lange beklimmingen waren ons deel. In het midden en zuiden van Frankrijk werd de natuur gelukkig afwisselender en de dorpjes vriendelijker. In Spanje zeker ook. Spanje als land, is voor mij echt een ontdekking. Wij hebben door prachtige gebieden gefietst! Maar gaandeweg waren ook hier stukken bij die ik ronduit als zwaar heb ervaren. Steden als Burgos, Leon en Barcelona zijn intrigerende steden. Als afsluiting hebben we twee dagen in Barcelona doorgebracht. Voldoende tijd om een deel van de stad te verkennen. Uiteraard de Sagrada Familia bekeken en het Gaudi huis, maar de gehele opbouw en sfeer van de stad vind ik fascinerend. Een stad om nog eens terug te keren.
De verhouding tussen Mees en mij is ook anders geweest. Waar ik naar Rome onbevangen en tamelijk kritiekloos de reis heb gemaakt, ben ik voor Mees merkbaar scherper in mijn opvattingen geweest. En ik heb hem meer feedback gegeven. Mees heeft zich ook niet verstopt en heeft een aantal kritische kanttekeningen gezet bij mijn manier van omgaan met hem en anderen. Een leerzaam proces om in zes weken tijd eens flink met je eigen gedrag, karakter en opvattingen geconfronteerd te worden. Ik heb dit niet als vervelend maar als leerzaam en aanscherpend ervaren. Ik denk dat we hier beiden wijzer van geworden zijn.
Wat ik vooral wil benadrukken is de ruimte die ik tijdens deze reis heb ervaren om gedachten de vrije loop te laten, tijd te hebben dingen te overdenken. Niet alles wat dit heeft opgeleverd kan en wil ik opschrijven. Wel wil ik kwijt dat in de omgang en gesprekken met Mees duidelijk is geworden dat mijn directe en kritische wijze van benaderen een keerzijde heeft. Niet iedereen is hiervan gediend en/of kan hier mee omgaan. Ik zal alert moeten zijn, waarnemen en rekening houden met wat dit met de ander doet. Een opgave dus en mogelijk een oefening in nederigheid en een blijvende voortzetting om over na te denken.
De ervaring hoeveel lieve, behulpzame en aardige mensen er op de wereld rondlopen is voor mij de absolute opbrengst van deze reis. Wat een bijzondere mensen zijn we tegengekomen. En hoe snel kan je - soms met handen en voeten - in gesprek raken en in korte tijd ontzettend veel genegenheid ervaren. Daarnaast hebben we mensen ontmoet die we nader hebben mochten leren kennen. Dit zijn unieke gebeurtenissen die ik koester en in mijn hart bewaar.
Tenslotte, ik heb de directe of indirecte aanmoedigingen gelezen om te pogen Santiago te halen. Het zou jammer kunnen zijn dat Santiago niet ons eindpunt is geworden. In de gesprekken die ik hierover heb gehad, werd me duidelijk dat het lastig is dat je zegt naar Santiago te fietsen, maar er geen belang aan hecht of je deze stad ook bereikt. Ik kan dit alleen maar uitleggen door te zeggen dat de reis en de belevenissen onderweg het hoofddoel zijn geweest en was ondergeschikt of ik wel of niet in Santiago zou aankomen. Ik zal ook geen poging ondernemen het laatste stuk op een later moment ‘af te maken’. De reis is mooi geweest en ik heb hem naar volle tevredenheid afgerond.
Ik dank Henny - met wie ik vandaag 45 jaar getrouwd ben - dat ze mij de vrijheid heeft gegund deze tijd voor mezelf te nemen. Het is heerlijk om weer thuis te zijn en onze kinderen en kleinkinderen te kunnen knuffelen. Het is fijn om in ons huis in de Molenstraat te zijn en onze fijne buren weer te ontmoeten. Het was fijn om met de trein de terugreis te maken en in alle rust de indrukken te laten bezinken. Hierdoor ben ik weer goed ‘geland’ in mijn vertrouwde omgeving, waar ik me ontzettend prettig voel. Ik ga verder als pelgrim onderweg, al dan niet reizend. Ik probeer te blijven leven in het moment en me te laten verrassen door wat er op mijn levenspad komt.
Als laatste - maar niet in de laatste plaats - dank ik Mees voor de indringende gesprekken die we hebben gevoerd. Diepgaand, maar ook met humor, het nodige relativeringsvermogen en van hart tot hart. Ik dank Mees dat hij het zes weken met mij heeft uitgehouden. Het was niet altijd makkelijk, maar het heeft ons beiden rijker gemaakt.
27/09/23\Kees
Vermoeid maar een voldaan gevoel
Na een heerlijke dag in Leon waar een gezellige sfeer heerst, hebben we de terugreis opgepakt naar Barcelona. Een dag in Barcelona doorgebracht, ook Barcelona is een prachtige stad om een daar een dag te vertoeven.
In Barcelona hebben we een kerk getroffen waar we echte kaarsjes konden aansteken. In alle andere kerken, met name de kathedralen, kun je een elektronisch kaarsje laten branden. Daar hebben we niet voor gekozen. Bij het aansteken van de kaarsjes heb ik stil gestaan bij het overlijden van Paula, Wil en Arie die dit jaar zijn overleden. Daarnaast heb ik een kaarsje aangestoken voor alle dierbaren in mijn herinnering. Ik vind het mooi om een moment te nemen aan de hand van de kaarsjes om stil te staan bij je dierbaren. Om dan plaats te nemen in de kerk en in alle rust en stilte je gedachten daarbij te bepalen. Dat voelt goed.
Dinsdagmorgen zijn we met de trein uit Barcelona vertrokken en in elf uur tijd waren we in Rotterdam. Een snelle en een mooie rit.
De afgelopen dagen heb ik teruggekeken op deze tocht. Ik merk nu ik thuis ben dat de tocht fysiek best veel van mij gevraagd heeft. Ik voel me nog behoorlijk vermoeid en heb de tijd nodig om bij te komen. Ik merk dat het meer is dan anders. Wat ik zelden doe, is gebruik maken van een middagdutje. Donderdagmiddag heb ik daar echt gebruik van moeten maken om me weer wat fitter te voelen. De andere kant is dat we in deze dagen 2500 kilometer gefietst hebben. Ik besef dat 2500 kilometer fietsen een knappe prestatie is. Daar ben ik in zekere zin best wel trots op dat me dat gelukt is. Als je op de fiets bijvoorbeeld Spanje inrijdt en je goed realiseert dat je Spanje op de fiets gehaald hebt, geeft mij dat een goed gevoel. Ook dat we in Leon gestopt zijn geeft mij een goed gevoel. Leon is een mooie stad, een stad om met plezier een paar dagen door te brengen. Na Leon komt nog een zwaar stuk met twee hoge cols. Het is voor mij prima dat we niet verder gegaan zijn, mede door wat ik hierboven beschrijf was fysiek gezien Leon een mooi eindpunt.
Het samen fietsen met Kees is mij ook goed bevallen. Vanuit technisch oogpunt gezien heeft Kees heel veel verstand van de fietsen. Als voorbeeld kan ik noemen een noodspaak die Kees bij zich had. Of de fietsen even nalopen voor vertrek of alles in orde is, even de ketting smeren zodat alles goed blijft functioneren. Maar ook de behulpzaamheid naar anderen toe die langs de kant van de weg staan, om hen te helpen bij de problemen is een mooie eigenschap van Kees. Waarbij ik wel eens denk, kom op Kees nu moeten we het overlaten aan hen, we hebben nog wat kilometers te gaan, kiest Kees er nadrukkelijk voor om de anderen te blijven helpen tot er een oplossing is. Die dienstbaarheid is een hele mooie eigenschap.
Daarnaast hebben Kees en ik op veel gebieden intense gesprekken gevoerd. Dat waren voor mij geen oppervlakkige gesprekken, gesprekken over geloof, over de familie, over maatschappelijke thema’s, over jezelf. Gesprekken die je raken en wat met je doen. We waren het niet altijd eens met elkaar, het kon ook wel eens schuren, soms heftig discussiërend, maar het gesprek altijd weer goed afsluiten. En als dat niet dezelfde dag kon, dan gebeurde dat de dag erop om daar nog even op terug te komen. Het waren gesprekken die er toe doen waar ik Kees bijzonder dankbaar voor ben.
Terugkijkend op de vermoeiende tocht heerst vooral een voldaan gevoel over de gesprekken met Kees, over de mooie intense ontmoetingen die altijd ontstaan op zo’n tocht die je maakt, over de prestatie die we neergezet hebben, kortom ik kijk met een heel goed gevoel terug op deze super mooie tocht.
Liefs Mees.
Dank voor het meereizen met jullie, ik heb ervan genoten
Op de bagage drager mee mogen reizen en de verhalen mogen horen vond ik niet alleen bijzonder maar vooral mooi.
De reflectie van jullie beiden komt heel authentiek over. Jullie laten daarin de kracht van reflecteren zien. Een sterker mens worden die bewust is van het eigene van jezelf. Mooi! Toch iets met die verslagen doen,? Bundelen misschien?
W.b. bundelen? Als ik soms wat teruglees zou iemand hem eerst eens flink moeten redigeren. :-)
Groet Kees
De route naar de Molenstraat is bekend.
Groet Kees
Een volgende reis? Ik ben me meer en meer bewust geworden dat pelgim-zijn een voortdurende reis is.
Groet Kees
Zie je in Zoetermeer (gewoon aan waaien in de Molenstraat!)
Groet Kees
Ik heb niet overal op gereageerd, maar wel helemaal en alles gevolgd en gelezen. Dit neemt niemand jullie ooit nog af! Geweldig om zulke ervaringen te hebben!
Van harte gefeliciteerd met jullie 45-jarig huwelijk Henny en Kees. Ik wens jullie nog een heel aantal goede, gezonde en gezegende jaren toe 💞🍾🥂🎉
Gisteren bij mijn moeder de brieven van opa en jouw ouders aan mijn vader gelezen die je haar hebt doorgegeven. Mooi om dit na bijna 75 jaar terug te lezen.
Weer veilig thuis, voelt ook uitstekend.
Groet Kees
Bedankt voor jullie laatste overpeinzingen: een evaluatie die er zijn mag! Ik zal het gaan missen, de dagelijkse portie Mees & Kees. Of liever gezegd: de afgelopen dagen miste ik het al.
Jullie hebben ons allemaal op een bijzondere manier laten meebeleven wat jullie onderweg tegemoet kwam: ontmoetingen met onbekende mensen, onderlinge gesprekken, indrukken van wat je zag, de beleving bij de vele plaatsen die jullie aangedaan hebben. Ik vond dat er heel veel bijzondere dingen bij zaten, misschien wel meer dan jullie jezelf bewust waren. Af en toe dacht ik: je zou dit kunnen uitgeven als een reisverhaal, vooral omdat er zoveel in zat van jullie eigen ervaring. Dat laatste was echt de kracht ervan: ongekunstelde weergave van wat jullie beleefden, ook in het contact met elkaar. Fysiek zou ik er niet toe in staat zijn, maar verder kan ik alleen maar denken: dit is om jaloers op te worden!
Een hartelijke groet en tot de volgende familiereünie!
Intrigerend wat je schrijft over de bijzondere dingen die in de verhalen zaten: "..., misschien wel meer dan jullie jezelf bewust waren." Hoe het vast. Daar kom ik nog een keer op terug.
Over de fysieke prestaties gesproken, jij levert al jaren iedere week een geestelijke en fysieke topprestatie! Dus niet zeuren dat je er niet toe in staat zou zijn! 😉
Groet Kees
Geniet nu weer lekker van jullie familie, en vertrouwde omgeving! Lieve groet uit Veenendaal!
Groet Kees
Wat een mooie ervaringen hebben jullie mee gemaakt. Ook al is Santiago niet het eind punt geworden, is 2500 km een hele mooie prestatie.
Kees, gefeliciteerd met jullie trouwdag.
Mochten jullie ooit weer zo mooie reis gaan maken dan hoop ik dat we weer mogen mee genieten!
😘 San
Binnenkort aan de kroketten..., dan praten we bij.
Groet Kees
Bedankt voor de dagelijkse reiservaringen en meer, was een welkome afleiding op de dag.
En bedenk de reis ernaar toe was een doel, het spoor wat je achter laat een feit !
Op naar de volgende fiets prestatie..........?
Ik kom gauw weer even aanrijden.
Groet Kees
Fijn om weer thuis te zijn, denken we met zoveel meer ervaring. Geniet daar nu maar weer van. Lieve groet van Ad en Alie
Wat heb ik iedere avond weer genoten van jullie verhalen! In gedachten reisde ik mee door bergen en dalen, voor jullie sowieso letterlijk, maar ook de "geestelijke".
En soms was het vlak. Het is eigenlijk ook zoals het leven zelf is.
Door de foto's zag je jullie in gedachten ook gaan, door troosteloze dorpjes en dan weer prachtige uitzichten. En dan die Nwegen.... ik moet er niet aan denken.
De ontmoetingen onderweg zijn goud geweest en het meest de moeite waard en ook dat is het leven. De mensen die wij ontmoeten op onze "pelgrimsreis" hier zijn de bloemen in de tuin van het leven.
Mooi de persoonlijke gesprekken die jullie samen voerden en dan ook voor jezelf conclusies daaruit trekken. Het is niet makkelijk als je de spiegel wordt voorgehouden..... Huiswerk ook als je bijna 70 of net 70 bent. (Dat klinkt wel oud hè).
Kees en Henny: jullie ook nog gefeliciteerd met jullie 45-jarig huwelijk! Een zegen om al zolang samen te zijn. 🙏
En of er ooit nog een reisverslag zal komen dat wachten we af.
Urk is ook een mooie afstand 😃.
Liefs van jullie nicht(je), Annerie
Wat ik het meeneem is de spiegel en het huiswerk.
Ik hou helemaal niet van huiswerk, maar als ik verder wil komen...
Vanavond keek ik naar een programma, waarin de waarde van de stilte voorbij kwam.
Ook dit neem ik mee. Zo'n reis is geen jacht naar het einddoel Santiago, maar stil zijn en stil staan bij het moment.
Het is een levensles in omgaan met teleurstellingen, tegenslagen, blijdschap, zoeken naar rust en tevreden zijn met iedere dag.
Mooie momenten op een dag zien, koesteren en evenwicht brengen in de mindere momenten.
Dit leren (huiswerk), is winst die helpt bij de confrontatie met de spiegel.
Dank voor je felicitaties, er komt in ieder geval geen reisverslag van 45 jaar huwelijk 😉
Groet Kees
Groet Kees
Gisteren zijn de fietsen en bagage door Camino Transport thuisbezorgd. Perfecte service en goede communicatie met Theo de eigenaar. Een aanrader. De fietsen en bagage(karretje) zou als ik de ervaring met de trein en metro bedenk geen optie zijn geweest.
Groet Kees
Geniet van de dag en blijf lekker fietsen!! Groet aan Mees!
Groet uit Utrecht,
Ursula en Gerard